Klasik Müzik Islıkla Çalınmaz

 Cengiz Yetken’ in 20. yüzyıl mimarlığının en önde gelen isimlerinden Louis I. Kahn ile yaşadığı“öğrenme ve üretme” deneyimini özgün bir yaklaşımla aktardığı kitabı YEM Yayın tarafından yayımlandı.

“Büroda çalışırken, Beethoven’in 5. Senfonisi’ni ıslıkla çalma alışkanlığım vardı. ‘Cengiz, lütfen... Beethoven'ı ıslıkla çalamazsın!’ Bu, ani ve beklenmedik bir şeydi. Kahn devam etti: ‘Klasik müziği ıslıkla çalamazsın, ama mırıldanabilirsin.’”

 Cengiz Yetken, Louis Kahn’ın Pennsylvania Üniversitesi Mimarlık Okulu’nun efsanevi yüksek lisans stüdyosunda öğrencisi olarak, ardından 1501 Walnut Caddesi’ndeki bürosunda genç bir meslektaşı olarak birlikte çalışıp, ürettiği bir isimdir. Yirminci yüzyıl dünya mimarlığının önemli aktörlerinden aynı zamanda düşünür,sanatçı, bir mimarlık gurusu olan Kahn’ın 1950’ler ve 70’ler arasındaki görece kısa ama parlak kariyerinde önemli projelerin masada olduğu bir dönemdir.Kitabın ismine taşınan Yetken-Kahn diyaloğundan da anlaşıldığı gibi bu kitap,mimarlığı bir yaşam biçimi olarak içselleştirmiş iki mimarın, yaşamın olağan akışı, müziğin tonaliteleri, tasarlama sanatı, bir binanın tuğla ve harç dışındaki deneyimleri, başlangıcının, oluşumunun, yaşamının, ölçülebilen ve ölçülemeyen değerlerinin, ışık ve sessizliğin esasının üzerine deneyimlerine ilişkindir.

 Müge Cengizkan’ın editörlüğünü, Özlem Erdoğdu Erkarslan’ın çevirisini, Utku Lomlu’nun tasarımını üstlendiği kitap YEM Yayın tarafından okuyucu ile buluşuyor. Cengiz Yetken kitabı şöyle anlatıyor:

 “Hem mimarlık pratiğinde hem de tasarım eğitiminde bir profesör olarak geçirdiğim mesleki yaşamım boyunca, sık sık 20. yüzyılın belki de en seçkin mimarlarından biri olan Louis Kahn hakkında sorularla karşılaştım. Pek çok dostum Kahn hakkında yazmam için beni teşvik etti. İlk önce, çocuklarıma Lou ile yaşadığım deneyimi ve binalarının neden bu denli özel olduğunu aktaran bir dizi mektup yazmayı düşündüm. Ancak sonradan farkettim ki, bunları aslında mimarlık okullarındaki öğrencilere ve uygulamadaki arkadaşlarıma aktarmalıydım.Binalarının içine işlemiş tasarım duygusunu ve onları doğuran fikirleri iletmek için bu en iyi yol olacaktı. Giderek yazdıklarımın salt anılardan ibaret kalamayacağını ve tasarım eylemi üzerine ışık tutacağını anladım. Bu aynı zamanda, kendi tasarım anlayışımı da yeniden keşfetmemi sağlayan bir kişisel yolculuk oldu. Bu kitap Kahn’ın mimarlık yaklaşımını veya onun görüşlerini anlatmayı amaçlamıyor. Bu anılar Kahn ile beraberliğimden, sınıfından,bürosundan, binalarından ve bunca yıl mesleğin içinden öğrendiklerimdir.Yanıtlaması zor bir soruyu yanıtlamaya çalışıyorum: Kahn’dan ne öğrendim?”

 İÇİNDEKİLER

 ÖNSÖZ

PENN’DE KAHN STÜDYOSU

1.BİR YABANCI ÖĞRENCİ

 PHILADELPHIA

2. “SANAT TANRI DİLİDİR”

 TANIŞMA

 AĞACIN ALTINDA

 ARZU / İHTİYAÇ

 RICHARDS

 MÜCADELE

 MASANIN ETRAFINDA

 BOYANMIŞ ÇİZGİLER

 YERİ GÖRME

 HAYAT HİKAYELERİ

 MAKET YAPMAK

 ŞİİRSELLİK

 STRADIVARIUS

 İNANÇ

 MASANIN ETRAFINDA

 PANEL

 KAHN’I KOPYALAMAYIN

 SENFONİ

 KORİDOR

 GİDİLEN VE GEÇİLEN

 SORMA

 SES

 KESİŞİMLER

 FİNAL JÜRİSİ

 3. “MİMARLIĞIN VARLIĞI YOKTUR”

 PROJE TANITIMI: FDR ANITI

 ÇEŞME

 MASANIN ETRAFINDA

 YUNANİSTAN’DA MOZART

CENGİZ YETKEN KİMDİR?

1940 yılında Adana, Ceyhan’da doğar. ODTÜ Mimarlık Fakültesi’nden 1963 yılında lisans, 1964 yılında yüksek lisans derecesi ile mezun olur. 1965 yılında Pennsylvania Üniversitesi’ne, Louis Kahn’ın stüdyosunda yüksek lisans eğitimi almaya gider, 1966 yılında mezun olur. Eğitimi sırasında çalışmaya başladığı Louis Kahn Bürosu’nda 1968 yılına kadar “proje yürütücüsü” olarak çalışır. Bürodaki çalışmalarının yanı sıra, 1966 ile 1968 arasında aynı zamanda Pennsylvania Üniversitesi’nde mimari tasarım stüdyosu yürüten bir öğretim üyesi olarak görev yapar. 1968 yılında Türkiye’ye döner ve mezunu olduğu ODTÜ Mimarlık Fakültesi’nde 1975 yılına kadar mimari tasarım eğitimi verir. 1975 yılında ABD’ye dönmeye karar verir. 1977 yılına kadar Ball State Üniversitesi, Mimarlık ve Planlama Okulu’nda, 1981 yılına kadar ise Virginia Üniversitesi’nde öğretim üyesi olarak çalışır. Akademiden mesleki uygulamaya geçmeye karar verir. 1981 ile 1986 arasında SOM Şikago’da kıdemli mimar olarak çalışır. 1984 yılında Amerikan Mimarlar Enstitüsü (AIA) üyesi olmaya hak kazanır. 1986 yılında kendi bürosunu açmaya karar verir, 1990 yılına kadar Oak Park’taki bürosunda mimari üretimin yanı sıra endüstriyel tasarım nesneleri de tasarlar, film yönetmenliği çalışmalarına devam eder. 1987 ile 1991 arasında Şikago Sanat Enstitüsü Okulu’nda konuk sanatçı olarak eğitim verir. 1990 yılından 2006’ya kadar uzun erimli bir çalışma hayatını Perkins+Will Şikago’da kıdemli proje mimarı olarak geçirir. 2006’dan 2009’a kadar ise aynı şirkete mimari tasarım danışmanlığı yapar. AIA üyesi olarak Illinois eyaletinde lisanslı mimar olmanın yanı sıra Türkiye Mimarlar Odası ve Fulbright Eğitim Komisyonu üyesidir. 2009 yılında emekliliğinin ardından Şikago ve Bodrum Demir Tatil Evleri’nde kişisel çalışmalarıyla ilgilenerek yaşamını sürdürmektedir.