Arredamento Mimarlık Tasarım Kültürü Dergisi 354. Sayı / Mimarlık ve Pişmanlık: Hatasız Mimar Olur mu?

Arredamento Mimarlık Eylül-Ekim sayısında, çoğunlukla başarılar üzerinden gündemde olan mimarlığı, bu kez başarısızlıklar, hatalar ve pişmanlıklar üzerinden tartışmaya açıyor.

Mimarlıkla pişmanlığın ilişkisi içseldir. Yapılabileceklerin sonsuz sayıda olduğu, seçenek ve yaklaşım bolluğu yaşanan bir pratiktir mimarlık. O nedenle de mimarlar sürekli özdeğerlendirme ve özdenetim yapmak zorunda kalırlar. Üstelik bu sorgulama daha mesleğin seçimi aşamasından başlar, en genel başlangıç tercihlerinden belirli bir tasarım işinin uygulama sonuçları ölçeğine kadar yayılır. Mimarın, meslek yaşamı içindeki varoluş çizgisini hangi doğrultuda biçimlendireceğinin güzergah ve rotalarını tayin etmesini sağlar. Neyi neden yaptığını sürekli sormasına, sürekli olarak dinamik revizyonlarla ilerlemesine yol açar. Meslek yaşamı böyle sorularla varlık kazanır. Arredamento, Tema dosyası kapsamında bu konuyu biraz olsun aydınlatmak için bir grup mimara sorular sordu. Dosyada; Hüseyin Bütüner, Hasan Çalışlar, Abdurrahman Çekim, Boran Ekinci, Enis Öncüoğlu, Nevzat Sayın, Cem Sorguç, Dürrin Süer, Doğan Tekeli, Semra Uygur ve Kerem Yazgan’ın yanıtlarına Melis Cankara’nın Sevince Bayrak ile yaptığı söyleşi eşlik ediyor.

Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası’nın (ÇEİS) katkılarıyla yayınlanan “Opus Caementicium” başlıklı yazı dizisinin yeni bölümü, Lennusadam Hangar Yapısı’nı odağına alıyor. Estonya’nın erken betonarme strüktürlerinden biri olan yapıyı Oğuz Cem Çelik değerlendiriyor.

Günümüzde Bologna ve Milano ofislerinde faaliyet gösteren Mario Cucinella Architects’in mimari tasarımı, çevre ve enerji stratejileriyle birlikte ele alan üretiminden yakın tarihli üç örneğin tanıtıldığı sayı; İstinye Üniversitesi Mimarlık Bölümü tarafından bu yıl ikincisi düzenlenen “İstanbul Boğazı’nda Dalyanların Yeniden Hayali – Mimarlık Öğrencileri Fikir Yarışması”na da yer açıyor. Zehra Tonbul, Sarper Takkeci ve İmge Yılmaz’ın metni, Boğaziçi peyzajının neredeyse unutulmuş bir bileşenini yeniden düşünmeye ve hayal etmeye çağıran yarışmaya katılan ve ödüle değer görülen projeleri inceliyor.

Sayıda ayrıca; Şule Eroğlu, Batı’da gerçekçi ressamlara bir karşı duruş olarak ortaya çıkan Foto-Gerçekçi akımdan yüz yıl önce, fotoğrafın tuvale aktarıldığı bir resim dilini kullanmış olan Osmanlı ressamlarını merkez alan yazısında, 19. yüzyıl Foto-Yorumcu ressamlarının üretimlerini son araştırmalarla ortaya çıkan bulgulara dayanarak değerlendiriyor.